0 محصولات نمایش سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

میناکاری

میناکاری

 میناکاری و صنعت صنایع دستی هنری

میناکاری یک هنر نقاشی و یکی از باشکوه ترین صنایع دستی ایران محسوب می شود. این هنر از ادغام سطح فلز با ترکیب رنگ های درخشان است. هنر مینا شامل طراحی و آرایش خطوط ، اشکال، رنگها و بافتها کنار یکدیگر با استفاده از تکنیک با هنرنمایی رنگ مینا برای خلق تصاویر ذهنی است. میناکاری و تزیین فلزات با لایه های رنگارنگ یکی از دوره های برجسته هنر در ایران است که به نوعی روکشی رنگی شیشه ای است که با گرما روی فلزات مختلف به ویژه مس قابل تثبیت است. این صنعت هنری از نقاشی و رنگ آمیزی بادوام تر است و می توان از آن به عنوان سبک نقاشی روی طلا استفاده کرد. با استفاده از انواع مختلف نقش مینا می توانید سطحی ایجاد کنید که شبیه به نقاشی روغنی باشد.

تاریخچه میناکاری

معمولاً میناکاری شامل  رنگ های آبی لاجوردی است. اعتقاد بر این است که هنر مینا با شروع تمدنهای اولیه در اطراف دریای مدیترانه از قرن ششم قبل از میلاد یا حتی قبل از آن شروع شده است. مجسمه یونانی از قرن پنجم .B.C صنعتگران ایرانی دوره ساسانیان این هنر را اختراع کردند و مغولان آن را به هند و سایر کشورها گسترش دادند. تهیه شواهد این هنر در تاریخ هنر فارسی بسیار دشوار است. اما بعضی از کارشناسان تاریخ هنر میناکاری در ایران را به دوره های اشکانیان و ساسانیان پیوند می دهند. با این حال، استفاده از این هنر در دوره اسلامی قبل از سلطنت هفتمین حاکم لشکر ایلخان امپراتوری مغول در ایران، غازانخان (۶۹۴-۷۰۳ هجری) که ایرانیان مغول را به اسلام معرفی کرده، مشخص نیست.

هنر مینا کاری روی بشقاب

هنر مینا کاری روی گلدان

طراحی و ساخت ظروف مینا

ظروف مینا کاری از مواد مختلفی تشکیل می شوند: پودرهای زمینی، توده ها، نخ ها، سیستم تعلیق مایعات، رنگ های روغنی و غیره. رنگ های پودری مینا کاری  از هر دو رنگ مات یا شفاف برخوردار هستند که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند.

نقره تقریبا در تمام لعاب میناکاری ها  استفاده می شود زیرا مینا (شیشه) به بهترین وجه به یک فلز خالص ذوب می شود. به عبارت ساده ، مینا کاری فرآیند ساخت و انواع طراحی روی فلزات  (معمولاً نقره ی خوب ) و سپس ذوب رنگ ها و انواع مختلف شیشه بر روی مدل برای ایجاد یک هنر خوب است. ایرانیان در جهت تولید اثرات زیبای مینا کاری معروف هستند. نقاشی ها یا الگوهای به کار رفته در آثار میناکاری در ایران طرح های سنتی بسته به سلیقه و ترجیحات هنرمند است. در نسخه ایرانی این هنر، مس و نقره غالب فلزات مورد استفاده هستند. ابزارهای ویژه ای نیز وجود دارد که در این کوشش هنری باستانی استفاده می شود از جمله کوره، انبردست، دستگاه پرس، برس و غیره .

استفاده از میناکاری

هنر میناکاری علاوه بر ظروف تزیینی ، گلدان زینتی و جواهرات و جای شمعی و در درها و لوستر های حرم های متبرکه  نیز به کار رفته است.

اصفهان از مهمترین قطب های تولید این صنعت هنری در ایران به شمار می آید. مس ارزان ترین و رضایت بخش ترین فلز برای استفاده در این لعاب کاری بوده است. برش و شکل گیری آن بسیار آسان است و کوچکترین مشکل آن در جوش دادن مس در ورق یا شکل های پیشین از طریق تهیه کنندگان هنر مینا کاری، در فروشگاه های بزرگ تولید ورق های فلزی یا فروشگاه های هنری و سرگرمی بدست آورد. بهتر است از اشکال هندسی ساده برای شروع پروژه های مینا استفاده شود. شکل های اصلی توصیه شده برای مبتدیان مربع، مستطیل، مثلث، دایره و بیضی است. اینها ممکن است در ابعاد مختلف خریداری شوند، اما برای سهولت در طراحی، ابتدا روی مس دو اینچ یا اندازه بیشتر توصیه می شوند.

حرارت میناکاری در کوره

کارهای میناکاری را می توان با آب ولرم ، صابون و حتی مواد شوینده معمولی شستشو داد بنابراین ظروف مینا در یک کوره برقی انداخته  می شود تا زمانی که به دمای تقریباً ۱۵۰۰ درجه فارنهایت برسد. منتهی پاکیزگی در موفقیت برای دستیابی به یک مینا تمیز ضروری است. هنگامی که یک لایه مینا  روی مس قرار داده و درون کوره قرار می گیرد، پودر های رنگ مینا   به فلز می چسبند و به حالت شیشه ای تبدیل می شود.هنر مینا با تلاش فراوان در سراسر سطح فلز پخش می شوند. هنگامی که میناکاری ها تقریباً دو تا سه دقیقه در کوره آتش  قرار گرفته می شوند ، به طور مداوم و یکنواخت ذوب می شوند. اگر مدت زمان کمتری در کوره باشد، پودر های مینا کاری کاملا ذوب نمی شوند  و مقداری از قوام پودر خود را حفظ می کند. اگر برای مدت زمان بیشتری در کوره حرارت ببیند  ، اکسیدهای موجود در فلز با شیشه به محلول می روند و باعث ایجاد تنش سطح مینا می شوند.

0